Popradzki Park Krajobrazowy został powołany uchwałą Wojewódzkiej Rady Narodowej w Nowym Sączu (uchwała nr 16/XIX/87 z dnia 11 września 1987r.). Zajmuje obszar 54 tyś. ha., a wraz z otuliną 78 tyś. ha., będąc jednym z największych parków krajobrazowych w Polsce. Jego celem jest kompleksowa ochrona walorów przyrodniczych, krajobrazowych, uzdrowiskowych i turystycznych realizowana poprzez dostosowanie działalności gospodarczej do wymogów ochrony przyrody. Utworzenie tego parku w terenie zagospodarowanym, ale o dużych walorach krajobrazowych, miało być przykładem koegzystencji gospodarki leśnej i turystycznej bazującej na racjonalnym wykorzystaniu istniejących zasobów przyrody. Wśród czynników przyrodniczych wiodącą cechą w jego krajobrazie jest rzeźba terenu uwarunkowana budową geologiczną. Morfometryczne cechy rzeźby (nachylenie stoków, wysokości względne i bezwzględne) warunkują dostępność terenu, co w sposób pośredni lub bezpośredni wpływa na zachowanie krajobrazów naturalnych lub do nich zbliżonych oraz kształtowania krajobrazu kulturowych. Względy fizjograficzne Popradzkiego Parku Krajobrazowego oraz historycznie uwarunkowane osadnictwo zadecydowało o sposobie użytkowania ziemi.. Prawie 70% jego powierzchni zajmują lasy, a tylko 27% użytki rolne.

W wyniku prac nad utworzeniem paneuropejskiego zintegrowanego systemu ochrony dziedzictwa przyrodniczego kontynentu jako całości, czyli Europejskiej Sieci Ekologicznej EECONET (European Ecological Network), obszar Popradzkiego Parku Krajobrazowego uzyskał najwyższą rangę w waloryzacji terenów chronionych. Stanowi on w Krajowej Sieci ekologicznej obszar węzłowy o znaczeniu międzynarodowym z biocentrami i strefami buforowymi. Rzeka Dunajec uznana została za korytarz ekologiczny o znaczeniu międzynarodowym.

Na 14 rezerwatów przyrody utworzonych dotąd na terenie Beskidu Sądeckiego aż dwanaście to rezerwaty leśne. Niektóre z nich mają swe początki w rozumnej działalności dawnego właściciela większości lasów tego rejonu - Adama hrabiego Stadnickiego, z wykształcenia leśnika. Najstarszy rezerwat przyrody powstał w jego dobrach około 1906 roku, a najmłodszy w Lasach Państwowych w 1996 roku. Niektóre z rezerwatów są łatwo dostępne (Łabowiec, Barnowiec) lub wręcz udostępnione (Las Lipowy Obrożyska, ale są także rezerwaty trudne do penetracji i niezbyt często odwiedzane (Hajnik, Żebracze).

Głównym celem tworzenia rezerwatów przyrody jest ochrona bioróżnorodności, a mówiąc prościej - rodzimego zestawu gatunków roślin i zwierząt w całym swym bogactwie. Beskid Sądecki jest jeszcze obszarem Polski, gdzie istnieją jeszcze zasoby dzikiej przyrody, niezmienionej przez człowieka. Ma to nieocenione znaczenie dla przyszłości. Dlatego Popradzki Park Krajobrazowy stara się tworzyć nowe rezerwaty przyrody i pomniki przyrody, a także powiększać już istniejące. Obecna powierzchnia rezerwatów wynosi około 500 ha., uzupełniona 93 pomnikami przyrody.

Na terenie Parku znajdują się 3 ścieżki przyrodnicze:

• Las Lipowy Obrożyska koło Muszyny,
• Roztoka w Rytrze,
• Góra Parkowa w Starym Sączu (przygotowywana),
• Łopata Polska w Żegiestowie (przygotowywana)

Oraz szlak przyrodniczy im. Adama hr. Stadnickiego po matecznikach Puszczy Karpackiej finansowany przez Fundację EkoFundusz.

Ścieżki mają charakter dydaktyczny i można je zwiedzać samodzielnie lub z pomocą przewodnika  i materiałów informacyjnych dostępnych bezpłatnie w Zarządzie Parku.