Legenda o Świętej Kindze

“LEGENDA O ŚWIĘTEJ KINDZE”

widowisko plenerowe przygotowane przez aktorów i szczudlarzy z teatru KTO w Krakowie.
oraz przez Polskie Stowarzyszenie Flisaków Pienińskich, Pieniński Zespół Regionalny “Krośnieńcany”,
Zespół “Pieniny” i Orkiestrę Dętą z Krościenka

Realizatorami widowiska byli:
scenariusz i reżyseria - Jerzy Zoń,
muzyka - Janusz Grzywacz,
scenografia - Elzbieta Jodłowska, Marek Jodłowski

Sponsorem widowiska był Producent Wody Mineralnej “KINGA” Pienińska w Krościenku nad Dunajcem

Górale Pienin Siedem wieków temu mąż mój książę Bolesław, darowizną tej ziemi na "miedzach węgierskich" połączył moje losy z Waszymi. Po dwakroć doznałam Łaski Opatrzności Boskiej tutaj w Pieninach. Okresy najazdów tatarskich bezpiecznie na Zamku Pienińskim w Waszym sąsiedztwie przetrwałam. Znamy się nie od dziś. Teraz chcę Was poprowadzić w lepsze czasy. Niech zapanuje między Wami zgoda i mądrość. Nad Pieninami połączcie ręce: -od Niedzicy przez Czorsztyn do Szczawnicy, -od Ochotnicy, Tylmanowej przez Krościenko, Leśnicę, Czerwony Klasztor do Sromowiec. Przed wiekami moja modlitwa wyprosiła "by aniołowie na skrzydłach latając zamek w Pieninach zbudowali". Dzisiaj mówię Wam. Jednajcie się, zgoda zawsze buduje i niech od tego roku, od mojego święta na zawsze zapanuje. Niech nasze Pieniny będą znaną w świecie stolicą wypoczynku. Pijcie wspaniałą wodę ze źródła mojego imienia. Stwórzcie inne produkty, które będą sławiły w świecie Wasz region i Waszą zaradność. W Waszych rękach leży pomyślność tej ziemi. Wy odpowiadacie za jej przyszłość. Macie piękną przyrodę, wspaniałą historię i kulturę nie niszczcie tego. Dbajcie o domy, łąki i ulice. Szanujcie wasz skarb - krajobraz. Popierajcie mądrych "pnioków", "krzoków" i "ptoków". Tych ludzi, którzy się sprawdzili i potrafią innych zachęcić do pracy nad spełnieniem śmiałych planów. Strzeżcie się tych co bez potu i wysiłku dużo obiecują. Pieniny - ten klejnot górski, najczarowniejszy zakątek Polski, odgrodzony od targowiska świata zachowanym od zniszczenia na podziw rzesz, które tu przybywają niech po wsze czasy taki pozostanie.
	Życie górali płynęło na pracy, odpoczynku i zabawie.
	Któregoś dnia do Pienin przybyły Klaryski.
	I wszystko się zmieniło, kiedy Tatarzy napadli na spokojną ziemię.

W ludziach zamieszkał strach i lęk.	Przyszedł za nimi ogień i pożoga.

Tatarzy palili i niszczyli wszystko naokoło.

Szczudlarze przemienili się w role napastników tatarskich wzbudzając strach, lęk, grozę i niepokój.		Mimo tych trudnych dni nastał czas zwycięstwa, glorii. Ta scena przedstawiona została na Dunajcu i moście. Unosząca się wysoko ponad drzewami postać św. Kingi w białej szacie oraz płynący flisacy w mgle i w odblaskach iskrzącego ognia jak również “rzeka” sztucznych ogni wylewająca się z mostu była zwiastunem zwycięstwa dobra nad złem.